LİBYA OPERASYONU

Merhaba okurlarım;

Gündem yoğun ancak bizi daha fazla ilgilendiren mesele ise Libya operasyonu ve bu operasyonun avantajları, dezavantajları.

Öncelikle kısaca bizi bu noktaya getiren gelişmeleri ve Libya’nın iç yapısından (savaşından) söz edelim. Doğu Akdeniz’deki hidrokarbon yatakları (doğalgaz, petrol vb. gibi) keşfedilmesi ile beraber AB’yi arkasına alan Yunanistan ve Güney Kıbrıs Rum Yönetimi (GKRY), İsrail’i ve ABD’yi arkasına alan Mısır ile deniz saha anlaşmaları imzalamaya başladı. İlk anlaşma GKRY ile Mısır arasında 17 Şubat 2003 tarihinde imzalandı. İkinci anlaşma ise GKRY ile Lübnan arasında (17 Ocak 2007), üçüncü ve son anlaşma İsrail ve GKRY arasında (17 Aralık 2010) imzalanmıştır. Geçtiğimiz günlerde ise Yunanistan, GKRY ve İsrail arasında doğalgaz boru hattı anlaşması imzaladı.

Bu anlaşmalar Akdeniz’e en büyük kıyısı olan Türkiye ile yine Akdeniz’de payı olan Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti’ni yok saymak, toplamda 189.000 kilometrekare olması gereken Türk Münhasır Ekonomik Bölgesini 41.000 kilometrekareye düşürmekteydi ki, Türkiye’nin Libya hamlesi geldi. Bu hamle ile Doğu Akdeniz’deki dengeler yine değişti.

Peki Libya’da durum ne?

Merkezi Trablus olan Ulusal Mutabakat Hükümeti, Birleşmiş Milletler, AB ülkeleri, Türkiye ve Katar gibi birçok ülke ve birlik tarafından tanınan resmi hükümetidir (Türkiye Deniz Yetki Alanları Sınırlandırılması Mutabakatını resmi olarak tanınan bu hükümet ile yapmıştır).

Tobruk merkezli Temsilciler Meclisi (Hafter) ise Mısır, Birleşik Arap Emirlikleri, Fransa ve Rusya tarafından desteklenmektedir. Libya Ulusal Ordusu adı altında, Hafter komutası altında ki bu güç Ulusal Mutabakat Hükümetini işgal etmek için yaklaşık 38.000 savaşçı gücüyle Trablus’a doğru hızla ilerlemektedir. Bu ordunun içinde ise çeşitli ülkelerden illegal yaklaşık tahminlere göre 18.000 civarı savaşçı gücü bulunmaktadır.

Son olarak da Işıd’i Sirte’ den temizleyen güç olarak bilinen Mirsata Tugayları ise yaklaşık 17.000 savaşçıya sahip ve Ulusal Mutabakat Hükümetini desteklemektedir.

Peki Türkiye ne yapıyor? Asker göndermek çözüm mü? Küresel dengelerde ve ekonomide ki dengelerde değişiklikler ne olur?

Türkiye, Ulusal Mutabakat Hükümeti ile yaptığı anlaşma sonrasında deniz ekonomik sahasını tekrar genişletti ve uluslararası hukuka uygun şekilde araştırma ve balıkçık faaliyetlerine devam etmektedir. Ancak bu mutabakatın havada kalmaması için Ulusal Mutabakat Hükümetini yaşatmak gereklidir. Bunun içinde Türkiye’den bir yardım istendi ve Türkiye tezkereye evet diyerek Libya’ya doğru askeri hareketlilik başlattı. Tabi Suriye’ de olduğu gibi Libya’ya da askerimizi göndererek günümüz kurallarında masada elimizi güçlendirmiş olacağız. Bunun yanı sıra eğer işler umulduğu gibi giderse sonraki süreçte Libya’nın petrollerinin çıkarılması ve işlenmesinde Libya yardım ederek gerekli ekonomik zenginliği elde etmiş olacağız. Bunun dışında Doğu Akdeniz’deki hidrokarbon rezervlerine ulaştığımızda, bize yaptığı ekonomik katkı hayal bile edebileceklerimizin ötesinde. Unutmamak gerekli ki balıkçılık da yine bizim ekonomimiz de anlaşmayı ayakta tutabilirsek çok büyük katkılar sunacak. Böylece ilk 10 ekonomi arasında kendimize yer bulabileceğiz.

Aksi söz konusu olduğunda ise yani Libya’ya yardıma geç kalındığında veya Ulusal Mutabakat Hükümeti düştüğünde ise anlaşma fesih edilecek, Doğu Akdeniz’deki haklarımız elimizden gidecek. İsrail, Mısır, Yunanistan ve GKRY bu büyük ekonomik gelirin sahibi olacak. Asker göndermenin riskleri,

ekonomik maliyetleri olacaktır ülkemize. Sonuç itibari ile askeri harcamalarımız artacak ve bizler ekonomik sıkıntılar yaşayabileceğiz. Bunun yanında şehitlerimiz olabilir, bunun acısını da yaşayabiliriz. Ancak küresel dünya bir asimetrik savaş içinde. Kimse kendi topraklarında savaşmıyor, çıkarları olduğu topraklarda savaşıyor ve küresel güç olmak için bizde bu mücadele içindeyiz artık.

Diğer yandan ise Rusya ile oluşabilecek bir krizden söz edilse de böyle bir durum olmayacağını görmekteyim. Çünkü Rusya’nın petrol ve doğalgazını devre dışı bırakıp, İsrail doğalgazı ve petrollerini Yunanistan ve İtalya üzerinden Avrupa’ya ulaştırmak istiyorlar. Bunun bilincinde olan Rusya’nın, Libya gibi bir ülkedeki çıkarları, Türkiye ile olan ilişkisinden daha önemli değildir. Cezayir ve Tunus’un tutumları da bizim için önemli bir diğer noktadır. Bizim dikkat etmemiz gereken bu iki ülke başımıza farklı sıkıntılar açabilir.

Bu karmaşık yapı içinde umarım en iyi yolu bulur ve ülkemiz için en iyi sonuca ulaşırız. Haftaya görüşmek üzere…

Peki Sitemizde Köşe Yazacak Olan Ramazan Tunç Kimdir ?