Bayramların kutlanmasını ben iki bölümde anlatmak istedim.

1-Çocukların bayram kutlaması.

2-Büyüklerin bayram kutlaması.

1-ÇOCUKLARIN BAYRAM KUTLAMASI.

Bayram gelince çocuklar engüzel var olan elbiselerini giyer, Kendi anne, babasının ve evdeki diger büyüklerinin ellerini öper, sonra arkadaşları ile kapı kapı dolaşır, BÜYÜKLERİN ellerini öpüp bayram harçlığı alırlardı. Sonra kendi yaşıtları ile biraraya gelip, senin nekadar paran oldu diye birbirlerine sorup, sonrada koşa koşa mahallenin bakkalına gidilirdi.

Bakkaldan:Şeker alır, leblebi alır, topaç alır, balon alır hep beraber eglenirlerdi.
Hepisinin yüzleri güler, o gün eğlenir oynarlardı.

Hani bir söz vardır.
"Çocuklar gibi şendik" Gerçekten çocuklar şendi. Bu arada büyüklerdende:Örflerini, adetlerini, annelerini, gelenek, görenekletini ögrenirlerdi.

Çünkü:
Yarının büyükleri olduklarında kendileride aynı yolda devam etmeyi kendilerine görev olarak görürlerdi.

2-BÜYÜKLERİN BAYRAM KUTLAMASI.

Büyükler birbiri ile bayramlaşır,
Toplumda sözüne itibar edilenler esas yapması gereken görevlerine başlarlardı.

Bu büyükler bulundukları mahalle veya köyde küskün, dargın varsa:
Hemen bu darğın, küskünleri barıştırmaya çalışırlardı.Hatta:Bazen barışmak istemiyen olursa o kişiye derlerdiki, İki bayram küskün, darğın kalana Selam  verilmez diyerek barışmaya mecbur ederlerdi.
Böylece:Bayramlar, BARIŞIN, KARDEŞLİGİN, dostluğun oluşmasına vesile olmuş olurdu.

Yıllar yıllar geçti toplumun bu degerleri bir bir yok olmaya başladı.

ÇÜNKÜ:

İNANÇTAN UZAKLAŞILDI.
SEVGİDEN UZAKLAŞILDI. DOSTLUKTAN UZAKLAŞILDI. KARDEŞLİKTEN UZAKLAŞILDI.

En önemlisi ise:
Hiçbir dinde olmayan sadece İslam dininde olan.
Komşusu aç iken tok olanlar bizden degildir. Sözünden UZAKLAŞILDI.
Kapitalizmin hakim OLDUGU bu dünyada.
Tüm degerleri unutup. Sadece kazan, kazan, benim olsun, benim olsun, başkalarından banane, altta kalanın canı çıksın dergibi sadece Nefsimizin esiri olur duruma gelindi.
Ramazan ay'ı süresince tüm TV'ler dini yayınlar yapmaya devam etti.
Bu yayınlarda gönül isterdiki:
Peyğamberimiz Hazreti Muhammed MUSTAFA'nın sahabelerle yaptığı konuşmadında:

"RABBİM:
ÜMMETİMİ NEFSİNİN ESİRİ OLAN KULLARDAN ETMESİN" sözünü işleselerdi.

Gönül isterdiki:
"Toplumlar neye layıksa, Allah'ı Taala öyle yönetici gönderir. Sözünü işleselerdi.

Gönül isterdiki:
İnsanlık aleminin, yaşadığı tufanların neden niçin oldugunu işleseydiler.

Gönül isterdiki:
Mal sahibi, Mülk sahibi, Hani bunun ilk sahibi sözünün ne anlatmak istediğini işleseydiler.

Gönül isterdiki:
Kimsenin bu dünyadaki malı ile mülkü ile Ahrete gidemiyecegini, sadece Allah nasip ederse sadece 2mt.kefenle ve kefeninde cepinin olmadığını işleselerdi.

Gönül isterdiki:
Bu dünyanın bir tarla olduğunu, herkesin ne ekti ne biçti ise onunla, Ahrete gerçek dünyaya gideceğini işleselerdi.
Bu ve buna benzer daha birçok konuları işlemediler.

Bak ne oldu:
Dünyayı kasıp kavuran bir Virüs herşey alt üst etti.

ÖYLEKİ:
İnsanların bayramlarda birbirleri ile sarılıp kucaklaşmasını yok etti.
İnsanların yan yana ibadet etmesini yok etti.
Sevgiyi, kardeşliği, örfümüzü, adetlerimizi, gelenek görenekletimizi yok etti.

Şimdi soruyorum?
Eyyy, para, para diyenler,
Sadece benim olsun benim olsun diyenler.

Servetletine servet katmanın peşinde olup, açın halini düşünmeyenler. Bak bir ufacık virüs herşey darma dagın etti.
Hadi bakalım tüm servetini verinde bu virüs belasından dünyayı kurtarın bakalım.

Kısacası:
Hergün yüzlerce insanın aramızdan ayrıldığı, her aramızdan ayrılan ailenin evine ateşin düştügü, vatan için şehitlerin geldigi bir dönemde  nasıl bayram kutlayacağız.

Yazıma:
Bazı eklemeleri yaptığım bir bayram türküsü ile nokta koymak istiyorum.

Geceler yarim oldu
Anam, anam, garibem.
Ağlamak karım oldu
Anam anam garibem.
Her dertten yıkılmazdım
Anam anam garibem.
Sebebim VİRÜS oldu.

Bayram gelmiş neyime
Anam anam garibem.
Kan damlar yüregime
Anam anam garibem.
Yaralarım sızlıyor
Anam anam garibem
VİRÜS girmiş bedenime
Anam anam garibem.

Herkese iyi bayramlar.

Saygılarımla.